به گزارش مشرق، حجتالاسلام سید ناصر موسوی لارگانی نماینده مردم فلاورجان و نایب رئیس اول کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی با اشاره به اعتراف ظریف به بدعهدی و بی اعتمادی آمریکا، اظهار داشت: تجربیات همواره در طول تاریخ چه قبل از انقلاب اسلامی و چه بعد از آن مبین این واقعیت است که آمریکا هیچگاه درقبال کشورهای دیگر و بالاخص کشورمان بر عهد خود وفادار نبوده و همواره بدعهدی کرده است و با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری در دیدار اقشار مختلف مردم در مرداد ماه سال جاری، برجام به عنوان یک تجربه عملی بینتیجه بودن مذاکرات با آمریکاییها را به اثبات رساند.
وی افزود: موضوعاتی چون برجام، کارگروه اقدام مالی و امثالهم در راستای حذف استقلال و امنیت ملی، وابستگی، تحریم و حذف گروههای مقاومت در منطقه است و نباید ساده لوحانه و سهلاندیشانه به این موضوعات نگریست؛ از مصادیق آن پس از برجام عدم همکاری بانکهای بزرگ اروپائی از ترس آمریکا است. اگرچه وزیر امور خارجه دیرهنگام و پس از گذشت هشت ماه به بدعهدی و بیاعتمادی آمریکا اذعان کرد اما باید بار دیگر درس گرفت و برجام و موضوعات مرتبط و مشابه با دقت مورد بررسی، بازبینی و اتخاذ تصمیم مجدد در مراجع ذیربط و مجلس شورای اسلامی قرار گیرد.
نماینده مردم فلاورجان در مجلس ادامه داد: قبلا نیز اشاره شده است که سازمانهای بینالمللی از جمله سازمان ملل، شورای امنیت، بانک جهانی و موارد مشابه هیچگاه در راستای منافع کشورهای ستمدیده و مظلوم قدم برنداشتهاند بلکه برعکس برای تامین منافع خود و تضییع حقوق این کشورها عمل کرده اند.
وی بر همین اساس اضافه کرد: برجام هم یک توافق بین المللی است و باید طرفین به وظایف و تعهدات خود براساس مفاد آن عمل کنند در صورتی که اگر ایران به تعهدات عمل نکند و حتی تاخیر داشته باشد شاهد برگشت اتوماتیک وار تعهدات طبق برجام خواهیم بود اما برای بدعهدی طرف مقابل هیچ راهکاری اندیشیده نشده است. آیا با گلایه و درخواست و خواهش از آمریکا برای انجام تعهداتش راه به جایی میبریم و در کدام مفاد برجام راهکار موضوع آمده است؟ صرف گلایه و گفتن اینکه آمریکا قول داده به تعهدات خود عمل کند چه دردی از جامعه را درمان میکند؟ باید از وزارت خارجه و دولت پرسید آمریکا وقتی به تعهدات مکتوب خود عمل نکند چگونه میتوان به قول شفاهی آنها امیدوار بود؟ آیا این سادهاندیشی محض نیست؟
موسوی لارگانی در ادامه خاطرنشان کرد: این زنگ خطری برای تمامی مسئولان است و اذعان برخی مسئولان مبنی بر ادامه برجام با شماره های 2 و 3 و دیگر موارد خطایی محض و استراتژیک است. هرکجا که جمهوری اسلامی ایران و هم پیمانان منطقهای آن پیشرفتی به دست آوردند بلافاصله موضوع مذاکره در آن زمینه مطرح میشود. مذاکره در میدان عمل باید مشخص شود نه پای میز مذاکره با کشورهای استکباری که رویکرد خود را در برجام نشان دادند.
«دولت پس از ستایشهای غیرواقعی از برجام، اکنون پس از اینکه به تعهدات طرف مقابل عمل نشد، به دیپلماسی التماسی در مقابل غرب رو آورده است که نه با عزت ایران اسلامی همخوان است و نه با تدبیر سیاسی. باید وزارت خارجه در این برهه عملا وارد شده و با دیپلماسی فعالانه بجای انفعالانه فعلی، طرف مقابل را مجبور به انجام تعهدات خود نماید و از سایر قوای مملکت از جمله مجلس شورای اسلامی کمک گیرد.»